Początek XX wieku. Na obrzeżach Katalonii dogorywa w ciszy zapomniany przez Boga i ludzi warowny klasztor La Rapita, siedziba mniszek klauzurowych. Przewodzi im wielebna matka Dorotea, kobieta surowa i pozbawiona poczucia humoru.
Brat Junoy, utalentowany muzyk, zostaje tam zesłany w charakterze spowiednika. Martwa cisza odbiera mu radośc życia, lecz dzięki sile wyobraźni przenosi się do abstrakcyjnego raju muzyki.
W imię zdrowego rozsądku prowadzi także ambicjonalną wojnę ze zgorzkniałą matką Doroteą. Jest zdania, że umartwianie się nie przybliża nikogo do Boga, a niedożywienie wywołuje halucynacje.
Po proteście przeciw surowej karze nałożonej na dwie nowicjuszki trafia do aresztu i staje przed sądem diecezjalnym oskarżony o herezję, nadużycia i samowolę.
Rozpoczyna się proces, podczas którego wszystko przemawia przeciw bratu Junoyowi... W świecie, który nie podziela jego pasji, pada ofiarą nietolerancji.
Pasjonująca powieść, która po raz kolejny udowadnia maestrię katalońskiego pisarza.